Roco 2203 superen

Een 2200 doet al jaren dienst bij mij in huis (in het klein wel te verstaan). Ik reed er eerst mee door de kamer op het tapijt met de kinderen. Daarna verhuisde hij naar mijn baan op zolder. Ik had al eens geïnvesteerd in een nieuw metalen hekwerk en ik was ook een keer tegen messing logo's aangelopen. Mijn versie is namelijk een bruine met knalpot op het dak, NS teken vooraan en opgeschilderde nummers. Bij aanschaf was er geen andere verkrijgbaar. Ik had de attributen er nog nooit opgezet. Dat is het grappige van de modelspoorhobby. Je schaft eens wat aan dat eerst soms lange tijd in de kast belandt, totdat je opeens denkt, hé wacht eens! Ook omdat het airbrushen me heeft gegrepen, leek het me het moment om alles te combineren.


Demonteren
Zoals ook bij de 2400, moest alles uit elkaar, zodat je rustig kunt spuiten zonder meteen alle opdrukken, ramen, mechanische onderdelen mee te spuiten. Ook kun je zo beter, elkaar in de weg zittende delen en hoekjes spuiten. Waar je wel op moet letten is dat sommige delen gezamenlijk gespoten moeten worden, anders krijg je kleurverschillen. Via de gebruiksaanwijzing in de doos was alles gemakkelijk te demonteren en een mooie bijkomstigheid is dat ik metteen alle stof kon verwijderen. De bovenkant bestaat uit diverse onderdelen. Ramen had ik al eens vastgelijmd, dus daar kwam enig breekwerk bij kijken. Ook de knalpijp ging eraf. De draaistellijst is uit één deel gemaakt en kwam ook verrassend gemakkelijk los met behulp van een schroevendraaier in combinatie met naar beneden trekken. De sleper moet er ook af dus even met de soldeerbout losmaken.

Primer
Sommige zachte types plastic moeten eerst voorzien worden van een laagje primer (zie hieronder). Ik gebruik hiervoor Tamiya Surface primer uit de spuitbus (gray). NB: het betreft hier het oude hekwerk (ik kon het niet laten die ook mee te nemen). .

Airbushen

Voor het spuiten gebruikte ik dezelfde combinatie kleuren als voor de 2400. Het dak van de cabine werd met German Grey en kreeg vervolgens een klein waasje Nato Brown. De knalpot op het dak kreeg een klein waasje German Grey (bij de uitlaten wat meer) en vervolgens ook een beetje Nato Brown. Het rooster aan de bovenkant van het motorgedeelte werd eerst met tape rondom afgeplakt en met German Grey gespoten. De rest na de bovenkant Nato Brown en daarna een waasje German Grey, op sommige plekken wat meer om het geheel wat levendiger te maken. Voor sommige spuitacties moet je het mechanische deel goed afplakken!

Messing schildjes

Ik had dit keer bedacht de messing schildjes niet mee te airbushen. Ze zijn al niet zo scherp. Het was een aardige klus ze van het papier (volgens mij schilderstape) te krijgen. Vermoedelijk zaten ze er al jaren op. Na lang peuteren lukte het en met een stuk railgum werd alles mooi glad geschuurd. Ook de bovenkant kreeg even een poetsbeurt. Omdat het geëtste messing reliëf vertoond is dit mogelijk. Je schuurt alleen de bovenkant weg maar de verf niet. Het monteren van een messing plaatje kan het beste met een druppeltje twee componentenlijm. Doe een klein druppeltje op het plaatje druk het even op een stukje papier om de lijm te verdelen en overmatige hoeveelheid kwijt te raken en plaats het vervolgens op de juiste plaats op de locomotief.

Foutje!
Bij het monteren van de schildjes bleek opeens dat het originele nummer op een andere plaats zit. Maar goed dat ik deze actie heb bewaard. Airbrushen kan ik pas sinds een half jaar! Nu worden wel nieuwe vaardigheden verwacht: restaureren en retoucheren! Dat heb je nu altijd, maar door ervaring weet ik ook dat het meestal wel goed komt. 's Nachts nog een keer liggen woelen hoe ik het aan zou pakken. Het nummer zit vlak boven een gebogen gele lijn. Die mocht niet verdwijnen. Ik besloot de volgende dag eerst het nummer weg te schuren en vervolgens over en kartonnetje heen te spuiten dat ik voor de gele lijn zou houden. Zo voorkom je een scherpe lijn. Dat lukte: je ziet er niets meer van. Het nieuwe nummer is 2203. Na enig speuren op Internet, blijkt het om een geelgrijze versie te gaan die nog bij VSM in het wagenpark wordt beheerd. Ik doe of dit de versie is voor hij werd overgepoten.

.

Afwerking

Het afwerken van het werkstuk doe ik met Rambo interieurlak verdund met Tamiya verdunner. De kleuren trekken wat naar elkaar toe, het glanst nauwelijks en het levert een prima bescherming op tegen beschadigen. Het onderstel dat van metaal is gaf vreemd genoeg wel een te glanzend resultaat. Daarom bracht ik hierover nog een laagje Microscale Flat aan.

Roco 2400 vervuilen

Airbrushen.
En nu aan het werk met de 2400! Dat glimmende plastic staat misschien leuk in de vitrinekast, maar niet op de modelspoorbaan. Misschien is het even slikken. Een mooie loc onderspuiten? Is hij daarna nog wel wat waard? Daar gaat het toch niet om! Je moet er zelf plezier aan beleven. Hieronder lees je hoe het moet. Ik heb deels de instructie uit Rail Magazine gevolgd, maar heb iets andere kleuren gebruikt.

• Tamiya Surface primer (grijs)
• Tamiya German Grey (XF-63)
• Tamiya Nato Brown (XF-68)
• Tamiya Flat Earth (XF-52)
• Rambo Transparant Zijdeglans interieurlak (Blank 701)

Demonteren van de locomotief.
Verwijder de kap en onderdelen van de locomotief als volgt:
(1) De "stuurhut" kan verwijderd worden door de twee zijkanten onderaan iets naar buiten te trekken. Hierdoor komen de de vier haaksjes los van het tweede deel van de bovenkant. Vervolgens trek je de cabine naar boven los. Haal ook het glas uit de cabine.
(2) Haal de draaistel kasten er af (eenvoudig opzij trekken).
(3) De rest van de bovenkant zit met twee schroefjes vast. Aan de voor en achterkant zitten ook twee haakjes die je ziet zitten als je de draaistel kasten hebt losgemaakt. De de grote lampen kunnen eruit door duwen van binnenuit naar voren. De kleine lampen boven van buiten naar binnen.
(4) De dieseltank kan naar onderen losgetrokken worden.
(5) De voor en achterkant worden verwijderd en de buffers en andere onderdelen losgetrokken.

Werkwijze:
Was alle te spuiten onderdelen (behalve de locomotief zelf natuurlijk) in een lauw sopje en laat het drogen. Gebruik geen alcohol zoals ik probeerde met de dieseltank. Deze bleek al gespoten en de lak liet gelijk los. De afdruk van mijn vingers was duidelijk te zien. Gelukkig was het maar een beetje en na het airbrushen was er niets meer van te zien. Plak de rode balk van voor en achterkant af met airbrush tape. Behandel vervolgens de gladde onderdelen, draaistelkasten voor en achterkant, met primer.
.
Na drogen worden deze onderdelen met German Grey over gespoten. De boven en zijkant van de locomotief kregen een waasje Nato Brown. De boven en zijkant werd afgeplakt zodat de roosters met German Grey konden worden behandeld. Daarna werd de hele bovenkant nog van een waasje grijs voorzien. Omdat dit naar mijn smaak toch allemaal wat te donker werd, werd opnieuw een waasje bruin opgebracht. Maar je kunt het zelf anders doen. De bovenkanten van deze loc waren soms door aanslag helemaal zwart.
.
Vervolgens was de loc aan de beurt. Het motorgedeelte en wielen werden afgeplakt en van boven af werd een waasje Flat Earth aangebracht. De onderdelen van de onderzijde, voor- en achterkant, dieseltank en draaistelonderdelen werden weer teruggeplaatst en met een waasje Flat Earth behandeld, dus inclusief de voor en zijkant met de gele bies. Zoals je misschien opvalt. de wielen spuit ik niet mee. Ik vind dit horen bij het motorgedeelte en houd dat liever zo schoon mogelijk om de rijeigenschappen niet negatief te beïnvloeden.
.
Om het geheel tegen beschadigingen te beschermen moet een laagje lak worden aangebracht. Ik heb wat lopen experimenteren op oude modellen en vond de gewone Rambo interieurlak het beste werken: sterk met weinig glans. Het trouwens een goed idee om je nagels te knippen voor je begint. Je hebt geen idee welke schade je aan kunt richten is mijn ervaring. De lak werd verdund met 10-20% Tamiya Thinner (X-20A). Een nachtje laten drogen en het model kan weer in elkaar worden gezet.

Stoere auto

Leuk die kleine modelauto's. De laatste tijd komen er ook interes-sante vrachtauto's bij. Deze Dodge bijvoorbeeld. Nu ben ik even vergeten hem te fotograferen toen ik hem nog niet had gespoten. Maar je kent ze wel. Die mooie glimmende wagentjes. Ook die hebben even een omgekeerde opknapbeurt nodig. Vooral deze, ze hadden in de fabriek al hun "best" gedaan om het te verouderen. Dat bestond uit hier en daar een kwastpuntje bruine verf. Het leek wel of hij de mazelen had. De procedure voor verbetering is als volgt:

• Haal eerst alles uit elkaar. Lastig bij deze is het hooi. Dat zit met een dikke klodder lijm vastgeplakt. Dus als je een exemplaar kunt vinden zonder hooi, dan zou ik die nemen. Verder is er geen lijm gebruikt. Alles zit met nokjes vast.
• De onderkant wordt met Tamiya German Gray (XF63) gespoten.
• De bak ook, maar dan maar met een waasje.
• En ten derde, ook de banden.
• De cabine (zonder glas) met Gray Green (XF76) evenals de velgen.
• De bak krijgt nu een tweede laag: Flat earth (XF52)
• Zet na drogen alles weer in elkaar.
• Vervolgens krijgt de onderkant rondom een waasje XF52

1

Kolenwagon

Na de airbrush oefeningen met de oude goederenwagons moeten nu de nieuwe er ook aan geloven. Ik heb ook nog wat meer mijn best gedaan op de vloer. Deze werd eerst met medium grey (XF 20) grijs gespoten, en na drogen afgeplakt met Tamyia tape. Binnen en buiten wanden werden voorzien van een laagje Nato brown XF 68 (voor de variatie in plaats van Red brown XF 64). Daarna kreeg de bodem een voorzichtig snel waasje flat earth (XF52). Hiermee spuit je ook de wielkasten en onderstel. Deze wagon is nu geschikt voor losse goederen aardappels bieten of ander stortgoed.

Voor de kolenbak werd ook nog de rand van de bak met German grey (XF63) bespoten: recht van boven. Misschien moet je hiervoor de vloer nog een keer afplakken. En dan verder de lading. Deze is gemaakt van filtermateriaal uit de aquarium winkel. De bodem van de lading is gemaakt van piepschuim. Deze werd eerst in de juiste vorm gesneden met twee kamelenbulten. Vervolgens verf je hiervan de bovenkant zwart. Na drogen insmeren met houtlijm en met filtermateriaal bestrooien. Lekker licht en mooi!

Inmiddels heb ik bij Walther.com, Microscale vernis in bestelling. Ik ben van plan de wagon eerst met satin vernis te spuiten om beschadigen te voorkomen. Daarna gaat de matte versie (Micro coat flat) er over heen om de glans weer weg te nemen. De matte vernis alleen is niet voldoende krasvast heb ik gemerkt.

Esso tankwagen

In Rail Magazine 238 (oktober 2006) beschrijft Len de Vries het vervuilen van ketelwagens met de airbrush. Ik kocht ook een Piko ketelwagen en nam het moedige besluit deze meteen maar de vervuilen met de airbrush, spannend! Lees hier hoe een bonk zwart plastic met akelig schone vignetten verandert, wat een verschil!

Demonteren en voorbereiden
Voor het spuiten werd de wagon eerst gedemonteerd. De bodem zit gewoon los (vreemd), dus daar kwam weinig kracht bij kijken. De loopbrug met trap kon gemakkelijk worden verwijderd uit de gaatjes in de tank. De draaistellen kan je volgens mij net zo goed laten zitten, maar OK, laat ik niet eigenwijs zijn en Len's instructie volgen. Je trekt ze met enige kracht uit de grondplaat.

De wielen spuit ik niet. Voor mij horen die bij het technische gedeelte, wat ik liever helemaal schoon houd. De gietnaad schuurde ik "netjes" weg, wat toch wel wat krasjes bovenop opleverde. Het voordeel is: je creeert meteen een "point of no return". Je moet nu wel door, want het ziet er niet meer uit :-). Omdat ook enig licht gekleurd plastic te zien was, ben ik maar begonnen dit bij te werken met Tamyia zwart XF1. Nog steeds krassen te zien (help)! Na mijn cursus edelsmeden heb ik echter ontdekt, dat je niet moet opgeven als het dreigt mis te gaan. Het is slechts een fase in het project en heeft geen voorspelende waarde voor het eindresultaat. Het geheel liet ik een uurtje drogen.

Nu eerst de loopbrug bewerken. Dit bestaat uit glibberig plastic, waar geen verf op hecht, dus dit bespoten met lak uit de spuitbus: matig resultaat. De lak trekt enigszinds samen waardoor er geen egale laag ontstaat. Na drogen kon ik dit met een stukje schuurpapier gelukkig weer glad krijgen. Zo en dan nu echt aan de gang.

Airbrushen
De tank en draaistellen werden gespoten met XF-64 red brown. De strepen zoals te zien in Rail Magazine lukten niet. Zo dun kan ik helaas nog niet spuiten. Maar het resultaat was toch echt goed. Een beetje vlekkerig geeft het juiste effect. Bij de tankdop van boven werd wat meer bruin gespoten dan bij andere delen bovenop. De krasjes bovenop waren nu wel verdwenen. En dan nu de loopbrug, ietsje dikker dan de rest van de tank. Tenslotte werd haaks van onderen zwart op de onderkant van de draaistellen gespoten voor het schaduweffect. Klaar, en nog even laten nadrogen.

De orginele wagon gedemonteerd.

Opnieuw!
Bij het in elkaar zetten ging het een beetje mis. Op zichzelf is de verf na een minuutje droog, maar ik schoot bij het erin zetten van de wielen toch even met mijn nagel uit. Net midden op het Esso logo. De airbrush was net schoongemaakt (zucht). Ik zag nu ook dat ik de voor en achterkant vrijwel niet had gespoten en de ene zijkant boven had een dikkere laag dan de andere gekregen. Dat is hobby! Gewoon weer verder gaan. Nu komt het aan op creativiteit!

Met een wattenstaafje met oplosmiddel werd de verf van het vignet verwijderd. Smetteloos wit werd het niet, een beetje licht bruin (geeft niks). Uit een stukje karton knipte ik een klein ovaal. Met de aribrush spoot ik er van een afstandje doorheen terwijl ik het karton vlak voor de wagon voorzichtig heen en weer bewoog: probleem opgelost! Nu maar direct de voor en achterkant en de ene zijkant.
Ik besloot ook dat ik een tweede kleur wilde aanbrengen. Van onderen bracht ik nog een laag Flat Earth (XF 52) aan. Dit is het helemaal! Volgende week even lak kopen om het geheel te fixeren.

Weatheren bietenwagens met de airbrush

Vandaag mijn eerste wagons met de airbrush bewerkt. Dat valt niet tegen! Je moet een beetje handigheid krijgen met verdunnen, schoonmaken en verf verwisselen. Het spuiten zelf gaat prima. Je leest soms dreigende taal over zakkers wanneer je van dichtbij spuit en teveel op een plaats, of spetters wanneer je te veel verf tegelijk wilt spuiten. Ik heb er geen last van gehad. Beginnersgeluk? Dit was eigenlijk bedoeld als oefening op een oude wagon, maar het resultaat is prima. Ik deed het zo:

• Eerst even spuiten op een stukje karton of iets dergelijks om te zien of je een mooie straal krijgt.
• Niet te lang op een plaats spuiten, maar blijven bewegen. Nooit direct op het voorwerp, maar er eerst naast.
• Niet te dichtbij, anders krijg je van die spinnenpoten (15 -20 cm aanhouden zou ik zeggen)
• Gewoon rustig doorspuiten tot je klaar bent in één spuitsessie in een paar lagen.

De bedoeling van deze spuitactie was vervuilen. De modellen die je in de winkel koopt zien er mooi en glimmend uit, maar op een modelbaan komt dat toch over als speelgoed. De enige oplossing is de spuit erover. Door de matte kleuren lijken ze vuil geworden net als in het grootbedrijf. De vignetten zijn vervaagd, zoals in het echt. Ik vind Tamiya verf op water/alcohol basis prima geschikt. Het is snel mat droog en geeft een mooie fijne nevel. Voor verven met een kwastje gebruik ik het liefst Humbrol (terpentine basis). De wagon heb ik als volgt geairbrushed:

• Ik heb eerst even de wielen verwijderd.
• De zijkant (recht van opzij) werd eerst gespoten met Tamyia Red brown (XF64) om een roestig uiterlijk te krijgen.
• Vervolgens schuin van onderen met Flat earth (XF-52), opspattende aarde.
• Tenslotte van boven af en in de bak Neutral grey (XF53) of medium gray (XF20), stof en kolengruis. Hierbij moet je proberen alleen zo te spuiten dat je de zijkanten bijna niet meer raakt, dus van binnen naar buiten.

Ik heb de verf verdund met ongeveer 20% Tamiya oplosmiddel. Verder wil ik je de tip uit Rail Magazine meegeven: stop voordat je klaar bent. In Rail Magazine 237 lees je meer.

Wagons van boven. De linker werd met een laagje XF53, de rechter met XF20 gespoten.

Spuitcabine uit een IKEA kistje

Als je gaat spuiten met een Airbrush is het verstandig om de dampen weg te zuigen. Als je in een grote ruimte werkt, kan je het spuiten wel een paar keer gewoon in de open ruimte doen, maar goede afzuiging is toch veel gezonder. Ik maakte de spuitcabine zelf. Ik heb eerst rondgekeken wat er te koop is, maar een eenvoudige kast kost al bijna € 200,--. Nu had ik nog een oude badkamer ventilator liggen en dit bracht mij ertoe om zelf iets te bouwen. En ik moet zeggen het is kinderlijk eenvoudig. Ik heb geen grote spuitcabine nodig en vind dit kleine formaat prima. Bovendien kan hij vrijwel geheel gedemonteerd worden. Ik heb het bouwen wel in twee etappes gedaan want ik kwam erachter dat de oude ventilator niet voldoende capaciteit had en heb toen alles klaar was toch een grotere gekocht. Hier volgt een gedetailleerde beschrijving:

Benodigdheden
- Een klein formaat IKEA SNACK kist: 26 x 27 x 15 cm
- Perspex plaat 4 mm dik: 37 x 18 cm en 25 x 35 cm (2x)
- Conrad passief kool filter: art no 224065
- Twee scharnieren
- Twee kastplank dragers
- Paar latjes
- Schroeven, bouten en moeren
- Badkamer ventilator (230V, 15W, 320 m3/h)*

- Aansluitsnoer met stekker.

Totale kosten ongeveer € 70,-- (waarvan € 37,-- voor de badkamer ventilator).

Uitvoering
De zwarte Conrad filter moet eerst even op maat worden gesneden (35 cm), want die is net even te lang om in het kistje te passen. Aan de bovenkant (plaats het kistje op zijn zijkant) is hij net te laag, maar dat vullen we op met een stukje hout. Maak nu met een figuurzaag een rond gat midden onder in de boden van het kistje. Plaats daar de ventilator in. Schroef hem met een paar korte houtschroeven vast. Boor een tweede gat voor de stroomdoorvoer en voer hier een draad met stekker door en sluit de ventilator aan. Maak rondom in de kist aan de zij- en voorkant op ca 5,5 cm vanaf de bodem een rand mbv 1,2x1,2cm dikke latjes waarop het filter kan rusten en lijm het geheel met houtlijm vast. Plaats het filter en neem en stukje triplex of een plankje om de bovenkant verder op te vullen. Bevestig achter/onder aan dit plankje een dun triplex plankje om ook het filter aan de bovenkant verder te ondersteunen. Plaats nu het filter definitief en bevestig deze met twee latjes voor het filter, links en rechts en zet deze vast mbv een paar schroeven, zodat later het filter eventueel gemakkelijk kan worden vervangen.

Perspex of plexiglas
Ik koos dit materiaal voor voldoende licht op het werk. Verder hoop ik de platen met aanslag van de airbrushverf op waterbasis gemakkelijk af te kunnen wassen. Ik had nog nooit met plexiglas gewerkt, maar het laat zich eigenlijk als hout bewerken. Ik had de drie plaatjes bij de bouwmarkt al op maat laten zagen, dus daar had ik geen omkijken meer naar, De scherpe randen worden met schuurpapier glad geschuurd, eerst met wat grover daarna met heel fijn schuurpapier. Poleisten kan indien nodig met koperpoets.

De scharnier wordt met bouten door en door bevestigd aan het plexiglas. De schroeven in het hout waren toch net te lang. Met een vijl maak je ze weer korter.




Bevestig tussen het 18 cm lange plaatje en de bovenrand van de kist twee scharnieren zodat je een beweegbare klep krijgt. De twee andere plaatjes worden aan de linker en rechter kant geplaatst. Hiervoor worden 4 mm gaten geboord in het perspex op de plaats waar de schroeven in de hoeksteunen van het SNACK kistje zitten. Bij de handvaten zitten ook schroeven. Deze zitten in de weg en daarom boorde ik hier ook twee 1 cm grote gaten. Met behulp van bouten en (vleugel)moeren -en ringetjes om de druk op het plexiglas te verminderen en het indraaien van de bouten in het hout tegen te gaan - worden de platen aan de twee zijkanten bevestigd. Voorboven in deze platen worden nog twee gaten geboord waarin kastplank dragers worden bevestigd. Hierop rust de klep aan de voorkant. Deze staat daardoor schuin naar boven open.

Demonteren en opruimen
De maten van de platen zijn zo gekozen dat je deze na demonteren van de de kast in de kist kunt opruimen, waardoor de hele kast nog nauwelijks ruimte in neemt. Met een draaiplateau en een haakje voor je airbrush maak het geheel compleet. Succes ermee en ik hoor graag of het jou ook gelukt is er een te maken.

De dampen kunnen naar buiten worden afgevoerd door een flexibele wasdroger afvoerslang achter aan de ventilator aan te sluiten. Let nog even op het detail: een haakje voor je airbush. Volgende keer draai ik de bodem nog even om zodat je de vierkante poten niet meer ziet.

.

.

.

*Oorspronkelijk had ik een 11W, 85 m3/h ventilator gebruikt. Deze bleek toch te veel terugslag te geven. Ik heb hem daarom vervangen door een bijna vier keer zo grote van 25W en 320m3/h en een diameter van 15 cm in plaats van 10 cm. Deze bevalt prima.

Je kan toch niet zonder Airbrush!

Wie is er bang voor de Airbush?
De airbrush is een erg handig instrument. Heb je er mee leren werken, dan wil je niet meer zonder. Als je begint met vervuilen van oude wagons (zie hier) dan krijg je de techniek vanzelf onder de knie. Ik zag tegen het schoonmaken erg op, maar ook dat is toch niet moeilijk. Je kunt de airbrush meestal bijna geheel in onderdelen uit elkaar halen. Ik geeft hier kort wat informatie om de instap gemakkelijker te maken.

Airbrush
Airbrushen is spuiten met een verfspuit. Voor modelbouw moet je een fijne spuit hebben, die de verf in kleine druppeltjes kan doseren. Maar gelukkig hoef je ook weer geen hele dure Airbrush aan te schaffen. Een Badger 150 wordt veel gebruikt, is relatief voordelig en prima geschikt. Deze behoort tot het type dual-action. Dat betekent dat je met één knop zowel de luchtdruk als hoeveelheid verf kunt doseren, en dat is prettig.

Compressor
Verder heb je een compressor nodig. Ik heb een eenvoudige Werther membraancompressor aangeschaft via Airbrush Services Almere. Werkt prima tot nu toe. De comperssor levert ongeveer 2 Bar druk, maakt weinig lawaai en slaat automatisch af als de druk hoger dan 2 Bar is. Verder zit er een waterscheider op. Naast lucht komt er namelijk door het samenpersen condensvocht vrij. Ik vraag me af of een waterscheider wel veel zin heeft, want je ziet nog steeds condensdruppeltjes in de slang ontstaan. Maar last heb ik er niet van. Ik werk met name met acrylverf op waterbasis. Een duurdere type compressor is er een die werkt met een druktank. Het principe is gebaseerd op de techniek die ook in koelkasten gebruikt wordt.

Aansluiten
Tenslotte de slang. Ik heb een eenvoudige doorzichtige slang aangeschaft met een aansluitventiel aan de kant van de airbrush, zodat ik hem in een beweging kan loskoppelen. Ik heb een tweede adapter aangeschaft, zodat ik ook bij drogen zonder airbrush lucht door de slang kan blazen, droogzuigen eigenlijk. Hiervoor gebruik ik de stofzuiger.
.

Demonteren
Schoonmaken is lastiger dan spuiten. Daarvoor moet de spuit uit elkaar, en in elkaar gezet worden. Voordat ik echt ging airbrushen heb ik dat eerst maar eens tien keer gedaan. Ik had het idee dat ik daarna het ding geheel zou begrijpen. Het is een goede oefening die ik iedereen aanraad. Het gaat bij reinigen met name om het demonteren van de trekker (Trigger), naald (Needle) en sproeikop (Head en Tip). Een lastig stukje is het terugplaatsen van de Winged Back Lever, de hendel die verbonden is met het veermechaniek voor de trekker. Maar als je één keer weet hoe het gaat dan heb je het zo weer voor elkaar.
.

De naald
Wanneer je begint met demonteren, moet je eerst de blauwe kap achter losdraaien, vervolgens het stelschroefje (needle chunk), waarna je de naald er aan de achterkant uit kunt halen. Het is belangrijk dat de naald recht blijft, anders krijg je problemen bij het spuiten, dus voorzichtig ermee. Als je de naald terugplaatst moet je oppassen dat je hem niet te ver naar voren terugdrukt, anders beschadig je de sproeikop. De naald steekt een paar mm uit de sproeikop, maar raakt hem niet. Meestal duw ik hem eerst zacht naar voren en haal hem dan 1 mm terug naar achteren. Het is een goede gewoonte om na gebruik de naald licht in te smeren met vaseline.
.
Schoonspoelen
Natuurlijk moet je de verf niet laten opdrogen. Direct na gebruik moet je de airbrush eerst leegspuiten zonder verf en vervolgens met oplosmiddel. Ik gebruik voor Tamiya verf gedenatureerde alcohol 96%. Daarna haal ik de airbrush uit elkaar en maak alles verder schoon met alcohol en oplosmiddel van Tamiya. Wat je goed kunt gebruiken voor het schoonmaken zijn spulletjes die je kunt kopen voor onderhoud van ons eigen ivoor. Er zijn allerlei ragertjes te koop bij de drogist en ook tandflosdraad gebruik ik, nl bij het schoonmaken van tip. Alcohol 96% kan je ook gebruiken als je van verfkleur wisselt. De airbush hoeft dan niet uit elkaar gehaald. Ik heb daarnaast extra voorraad bekertjes (Jars) aangeschaft, zodat ik niet steeds de verf terug hoef te gieten.

Zo en nu aan het werk ermee. Niet aarzelen, gewoon aanschaffen. Als je kan solderen, dan kan je dit ook.